Op 1 september 1956 is de pastorie in gebruik genomen en op 24 september werd kapelaan J. van Daal benoemd. Op 21 november van dat jaar werd de kerk officieel in gebruik genomen.
De goedkeuring van de kruiswegstaties welke waren ontworpen door H. Duchène (Doorwerth) werd door de Haarlemse Liturgische Commissie op 6 december gegeven.
Dinsdag 14 december 1956 zijn de klokken, die een plaats kregen in de toren van de kerk aan het Zevenend gearriveerd
Het nieuwe orgel
Op 9 november 1959 wordt een contract afgesloten met de fa. B. Pels & Zn., orgelbouwers te Alkmaar, voor het leveren van het kerkorgel voor de Goede Herder Kerk. Het orgel zou binnen 13 maanden vervaardigd en geplaatst worden voor fl. 32.900,--.
De giften bij het 25 jarig priesterjubileum van pastoor Platvoet waren voor dit orgel bestemd.
Het orgel had medio december opgeleverd moeten worden doch in het begin van die maand kreeg het waterschade waardoor de aflevering vertraagd werd. Op 22 januari 1961 is in de kerk van de Goede Herder Parochie het nieuwe orgel ingezegend en met een concert, verzorgd door drs. Maurice Pirenne pr., leraar van het Nederlands Instituut voor Katholieke kerkmuziek te Utrecht in gebruik genomen.
Na de inzegening celebreerde de parochie-pastoor Platvoet een kort danklof. Na daarvoor de parochianen dank te hebben gebracht voor hun steun, gedurende enige jaren aan het orgelfonds verleend waardoor aankoop ten slotte mogelijk werd.
Pastoor J.J. Brouwer van de St. Jansparochie gaf door zijn aanwezigheid van zijn belangstelling blijk.
Het Goede Herder Kerkkoor
Op 1 september 1959 werd de heer Frans Dijkman aangenomen door pastoor Platvoet als dirigent-organist van de Goede Herderkerk. De heer Dijkman gaf destijds muziekles op de Mavo. Nadat de parochie van de Goede Herder en die van Sint Jan de Doper één parochiegemeenschap werden op 28 februari 1978, werd de heer Dijkman ook dirigent-organist in de Sint Jansbasiliek.
Op 8 juli 1984 moest hij afscheid nemen van zijn geliefde Goede Herderkerk.
De Sint Jans Schola Laren
In het kader van de feestelijkheden bij het 25-jarig bestaan van de voormalige Goede Herderkerk in september 1981 werd onder meer een concertuitvoering gegeven. Aan die uitvoering werd, naast het parochieel zangkoor van de kerk, medewerking verleend door diverse zangsolisten en ook instrumentalisten. Dit jubileumconcert kan worden beschouwd als de eerste aanzet tot wat later de zondagmiddagconcerten werden. In beginsel waren dat kleine concerten van hooguit 45 minuten, waarin naast kerkelijke muziek in het begin vaak ook nog veel wereldlijke muziek ten gehore werd gebracht.
De bezetting van de Schola van de Goede Herder, hoewel die toen nog niet direct deze naam droeg, bestond voornamelijk uit een selectie koorleden uit het parochiële zangkoor, aangevuld met zangstemmen die door Frans Dijkman (dirigent en initiator) uit zijn schijnbaar onuitputtelijke bestand met muzikale kennissen werden geselecteerd. Met ondersteuning en vaak ook de solistische medewerking van concertmeester Dick de Reus werden de zondagmiddag concerten gauw een succes. Daarbij mag zeker de grandioze ondersteuning van de vrouw van Frans Dijkman, Martha, niet worden vergeten. Vaak op de achtergrond regelde zij vele zaken die het Frans mogelijk maakte zich alleen op de muzikale aspecten van de concerten te concentreren.
Nadat in 1984 de Goede Herderkerk moest worden gesloten en de kerkelijke activiteiten zich concentreerden in de Sint Jans Basiliek, werd voor een beperkt aantal concerten toch nog gebruik gemaakt van het leegstaande kerkgebouw. De concerten van de Schola werden voortgezet in de basiliek Sint Jan/Goede Herder. De Scholaconcerten zijn een begrip geworden in Laren en het Gooi. Vele trouwe bezoekers houden met de hoogfeestdagen in hun agenda een plaats vrij voor deze muzikale hoogtepunten.
Alles leek voorspoedig te gaan, maar Frans Dijkman werd ziek. Hij zette alles op alles om toch vooral door te kunnen gaan met zijn werk als kerkmusicus in de Basiliek en met de concerten van de Schola. Maar helaas... op 14 oktober 2004 overleed hij.
De Padvinderij, nu scouting Maggy Lekeux
Het kerkbestuur van de parochie van de Goede Herder heeft in april 1962 het perceel Smeekweg 6 aangekocht met bestemming jeugdcentrum, meer speciaal voor het padvinderswerk. Het bewuste pand, destijds bewoond door de familie De Graaf, stamt uit 1760.
Het pand was gebouwd als pastorie met daarnaast een houten noodkerk, vandaar dat het “De Oude Kerk” genoemd werd. Verschillende afdelingen van de padvinderij waren her en der over de gemeente verspreid.
Uiteraard moest er aan het perceel het een en ander veranderd worden wilde het aan zijn nieuwe bestemming kunnen beantwoorden. Er werd een commissie gevormd die het pand moest gaan beheren.
Eind september hoopten de verkenners van de Goede Herderparochie hun nieuwe “honk” naast de kerk gereed te hebben. Iedere avond was een aantal mannen bezig om het pand geschikt te maken voor het jeugdwerk. In hun vrije tijd hebben zij elektrische leidingen aangelegd, cement gestort, balken vernieuwd enz.
Dinsdag 2 oktober 1962 heeft pastoor G.J. Platvoet van de Goed Herder Parochie het nieuwe groepshuis van de r.k. verkenners gezegend en in gebruik gesteld. De padvinders bestonden uit twee groepen te weten de Roland groep voor jongens en de Maggy Lekeux groep voor meisjes. Na de oprichting in 1960 heeft de Roland groep maar kort bestaan, maar groeide de Maggy Lekeux rustig door.
In 1967 werd bij de Gemeente subsidie aangevraagd om het jeugdhuis d’Oude Kerk op te knappen. Het gebouw bleek inmiddels vele gebreken te vertonen, waardoor een grondige restauratie onvermijdelijk werd.
Speeltuin De Merel
Jarenlang is er in de raad van Laren gewezen op de behoefte aan een speelgelegenheid voor kinderen. B&W hebben hun licht er over opgestoken en stelden vervolgens terreinen beschikbaar. Van de ingezetenen van Laren werden initiatieven gevraagd de speeltuin aan te leggen. Er kwamen twee gegadigden: ”Ons Genoegen” en “De Merel”. Alle pogingen om deze verenigingen tot elkaar te brengen opdat er één grote speeltuin zou komen strandden in de statuten van “De Merel”. Uiteindelijk kwamen er dus twee speeltuinen in Laren.
Op 6 juni 1959 werd de speeltuin De Merel, gelegen achter de sportvelden aan de Smeekweg geopend. De speeltuin werd ingezegend door pastoor Platvoet. Vervolgens sprak pastoor Brouwer. “Vanmiddag dan,” zo zei de pastoor “beginnen we met het r.k. speeltuinwerk en de vraag kan gesteld: waarom niet één grote speeltuin. Maar al zijn het slechts kinderen, toch wordt het beter geacht die van gelijke gerichtheid bijeen te houden. De jaren hebben de kerk bewezen dat dit zo altijd nog het beste is. De tuin zal echter niet gesloten blijven voor niet r.k. kinderen.”
De spreker sprak de wens uit dat de heer Haazelager bij de politie aan de Larense jeugd geen kind meer zal hebben, waarna pastoor Brouwer de speeltuin voor geopend verklaarde.
MCC had de jeugd vanaf de Goede Herderkerk naar de speeltuin begeleid. Zodra de verenigingsvlag werd gehesen gingen de hekken open en stormden de kinderen naar binnen. Drie eerwaarde zusters mochten als eerste van de glijbaan naar beneden glijden.
De speeltuin heeft tot ongeveer 1968 bestaan. Het terrein is in 1971 in gebruik genomen door Handbalvereniging Laren. Dit omdat zij hun terrein aan de Eemnesserweg moesten opgeven ten gunste van het te bouwen zwembad De Biezem.
Mgr. De Wit in Laren
Zondagmiddag 9 december 1962 waren heel wat mensen naar Singer gekomen om mgr. Henricus Cornelis de Wit, titulair bisschop van Amiso en apostolisch prefect van San José d’Antique op de Philippijnen, in te halen. Maar het was een vergeefse gang, want daar werd medegedeeld dat het vliegtuig, waarmede de bisschop ’s morgens om 11 uur op Schiphol had zullen arriveren, negen uur vertraging had.
De bedoeling was geweest, dat mgr. De Wit op de Naarderstraat ter hoogte van Singer door het ere-comité bij monde van burgemeester Naud van der Ven zou worden verwelkomd. Mgr. De Wit zou zondagmorgen uit Rome terugkomen, waar hij aanwezig was geweest bij de 2e consilie. Vertraging in de aankomst van het vliegtuig had de Larense plannen in de war gestuurd.
Het comité, bestaande uit de pastoors G.J. Platvoet en J.J. Brouwer, burgemeester Naud van der Ven en de heren F. Brenninkmeyer en P. Keet, kregen de volgende dag de gelegenheid de plannen alsnog uit te voeren.
Maandagavond 10 december heeft katholiek Laren mgr. H.C. de Wit een welkom toegeroepen. Zoals te doen gebruikelijk, was er een erepoort bij de ouderlijke woning opgericht aan de Groene Kampen. Om half acht heeft de bisschop een Pontificaal Lof gecelebreerd in de kerk van de Goede Herder. De route daarheen hebben de St. Jansharmonie en de drumband van de MCC hem in de optocht begeleid. Ook de beide pastoors waren ter begroeting aanwezig
Pastoor Platvoet overleden
Geheel onverwacht is pastoor G.J. Platvoet op 58 jarige leeftijd op 13 oktober 1967 overleden. Men vond hem levenloos in zijn kamer. De pastoor was geboren in Enschede en werd in juli 1934 tot priester gewijd. Voor zijn komst als pastoor naar Laren stond hij als kapelaan in Deurningen, Velp, Hilversum en Deventer.
In 1953 werd hij tot bouwpastoor van de Goede Herderkerk benoemd. Een bouwpastoor heeft gewoonlijk geen gemakkelijke taak, maar voor pastoor Platvoet gold dit dubbel waar het betrof een gedeelte van de oude St. Jansparochie met haar tradities, los te maken. Tijdens zijn zilveren priesterjubileum in 1959 kwam tot uiting dat hij hierin goed geslaagd was. Toen bleek dat zijn parochie een geheel eigen gemeenschap was geworden.
Pastoor Platvoet werd op 18 december opgevolgd door pastoor Chr. J. Wüst
R.K. kerk bezoek daalt
Ieder jaar wordt het aantal kerkbezoekers geteld. In 1970 bleek een sterke daling van het aantal bezoekers te zijn ingezet. In twee weekenden werden de tellingen in beide katholieke kerken verricht. In de St. Jan werden gemiddeld 1427 bezoekers geteld en in de Goede Herder 1435. In de Goede Herder werden echter vijf eucharistievieringen per weekend gehouden, terwijl daarentegen er in de St. Jan vier plaatsvinden.
Uit beide aantallen volgt dat er in Laren gemiddeld 2862 R.K.-kerkgangers waren per weekend.
In vergelijking met de cijfers van oktober 1968 (4006) en oktober 1969 (3459) zijn het aantal bezoekers drastisch verminderd. Priester en parochianen van beide Larense kerken bezinnen zich hierop en vragen zich onder meer af of dit geen consequenties dient te hebben wat betreft het aantal en de tijd van de eucharistievieringen in Laren tijdens het weekend.